بی تو هوای خانه ی ما سرد می شود
برگ درخت باور ما زرد می شود
شب بی تو روی صبح نمی بیند ای دریغ
خورشید بی تو منجمد و سرد می شود
زیباترین بهانه در اینجا حضور توست
ور نه زمین هوایی و ولگرد می شود
در غیبت بهار درخت از چه بشکفد؟
باران که نیست باغچه دلسرد می شود
امکان هر ترانه تویی ای ملایمت
ورنه ترانه زمزمه ی درد می شود